Zo aan het begin van het nieuwe jaar vind ik het allemaal wat killer aan doen. Veel mensen hebben de feestdagen als snel achter zich gelaten, tuigen de kerstboom af, halen alle lampjes buiten weg en ruimen de versiering op. Zelf moet ik eerlijk bekennen dat ik het allemaal het liefste nog tot half februari in huis heb staan en hangen. Ik vind het gezellig. Zeker de eerste twee maanden van het jaar voelen voor mij altijd kil en leeg, waarbij wat extra lichtjes het toch weer een beetje comfortabeler maken. Het is nog vaak donker, slecht weer of grauw en koud. Na de feestmaand aan het einde van het jaar, de warmte en het knusse samenzijn met de mensen van wie je houdt, komen januari en februari bij mij altijd een beetje als een domper binnen. Ook zijn het vaak de maanden dat het bij mij op het werk een stuk rustiger is vergeleken met de periode ervoor. Enerzijds is dat heel fijn, maar anderzijds sta ik dan pas stil bij wat ik voel en hoe hard ik heb moeten presteren de afgelopen tijd. Het begin van het jaar is voor mij vaak een wankeling van lichamelijke gezondheid en staan voor mij ook bekend om het hebben van oorontstekingen en dagen dat ik me zo intens ziek kan voelen dat ik door de hoofdpijn amper mijn bed kan uitkomen. Zelfs naar het toilet gaan is dan amper een mogelijke opgave.
Ik ben niet iemand die gauw een krimp geeft, maar in deze periode loop ik wel vaak risico en als ik ziek ben en me ziek voel dan ben ik ook echt goed ziek. Het hebben van warmte en sfeer om me heen helpt me dan wel en maakt het voor mij thuis wat behaaglijker. Zeker omdat ik ook maar alleen ben. Nog een reden om de lampjes wat langer te laten hangen.
Daarnaast is het ook een tijd die me meer ruimte geeft om over mijn eetstoornis na te denken. Wat wil ik bereiken de komende tijd en hoe zit het met de rol die ze nu in mijn leven speelt? Doordat ik ook niet altijd even fit ben, zit mijn eten me vaak een beetje in de weg, gaat het lastiger of weet ik niet goed raad met de gedachtes erover. Door de drukte op werk kan ik me daar volledig in verliezen, maar wanneer de rust wederkeert, merk ik dat er altijd nog worstelingen zijn waar ik voor weggelopen ben. Soms is het goed om daar even van buitenaf bij stop gezet te worden, omdat je anders jezelf voorbij holt.
Waar veel mensen doorgaans het nieuwe jaar zien als een frisse start om beter op hun gezondheid te letten, afvallen vaak als oplossing gezien wordt voor hun problemen, weet ik dat dit met mijn eetstoornis verre van een goed idee is. Ook weet ik uit ervaring en van heel veel verhalen dat op dieet gaan een slechte keuze is als je denkt erna weer gewoon te kunnen eten naar waar je lichaam om vraagt. Een dieet is een tijdelijke manier om misschien wat af te vallen in gewicht, maar doordat je minder eet dan dat je lichaam nodig heeft, zal het zich later weer willen herstellen. Zodra je dan weer 'normaal' gaat eten, zal je lichaam vanzelf signalen uitzenden dat het meer nodig heeft, doordat je eerder te weinig gegeten hebt. Vaak komt het zelfs zo uit dat deze mensen na een dieet meer aankomen dan het gewicht dat ze voorheen hadden. Het maakt het voor mij en mijn eetstoornis wel wat makkelijker om van welk dieet dan ook af te blijven en niet mee te gaan in de rage.
Ik weet dat je in je hoofd misschien een beeld hebt van jezelf dat je nastreeft of dat je een bepaald gewicht wilt bereiken, maar als dat niet is wat bij je lijf past, dan is het aan jouzelf om dat te accepteren. Geforceerd een bepaald lichaam en gewicht nastreven is helemaal niet gezond. Door mijn eetstoornis ben ik gaan leren beseffen dat lichaam en geest samen kunnen gaan, maar elkaar ook heel erg tegen kunnen spreken. Waar de Anorexia enkel omlaag wilt in gewicht, houdt het geen rekening met wat je lichaam werkelijk nodig heeft. Wanneer ik op de weegschaal sta en mijn gewicht gestegen is, maar ik me in de tussentijd niet slechter ben gaan voelen, moet ik leren accepteren dat het zo is. Het ernstige ondergewicht dat ik eerder had nastreven, is niet gezond en het is ook geen gezonde gedachte om dit terug te willen bereiken.
Op donkere dagen zit ik er soms wel mee, vind ik het moeilijker om me tegen de eetstoornis te verzetten en voel ik me vaak ook een beetje kwetsbaar. Me niet optimaal voelen en de depressieve stemming komen soms weer even om de hoek kijken en afleiding vinden lukt me niet altijd. Maar, ook deze dagen komen en gaan en soms moet ik het ook gewoon laten zijn voor wat het is. De tijd laten zijn voor wat het is, de momenten laten passeren dat ik er even doorheen zit, wetende dat het weer beter wordt. En, zodra dan de eerste zonnestralen van het voorjaar weer verschijnen en er weer een warmere luchtstroom deze kant op komt die de koude winter doet verdwijnen, kan ik daar echt optimaal van genieten. De gedachtes aan afvallen en diëten komen meestal na de eerste maand niet meer heel erg aan de orde. Velen nemen het zich voor, maar na enkele weken voelen de meesten zich er niet prettig bij, vinden het wel goed zo of zijn er niet meer gemotiveerd voor. Dat geeft mij meestal een beetje geruststelling en een last minder om me druk over te maken.
Ook binnen in huis doet het bij mij nu wat minder kil aan. Toen ik mijn woning toegewezen kreeg, nadat ik een traject voor begeleid wonen had gehad, dacht ik dat ik enkel met siergordijnen wel een prettig gevoel zou hebben thuis. Dat was ook wel zo, alleen, het had ook zo zijn nadelen. In de zomer kon het heel warm worden, doordat de zon volle bak op mijn raam scheen en in de winter, net als nu, kan de kou er doorheen komen en kunnen mensen in het donker vanaf buiten zo bij mij naar binnen kijken. Ik gaf er eerst niet zo veel om, tot ik nu toch raampanelen heb laten plaatsen. Het scheelt heel veel qua privacy, maar geeft me ook een warmer en geborgen gevoel. Ik voelde me altijd al prettig thuis, maar voor de donkere dagen scheelt het wel om wat minder inkijk te hebben en het allemaal wat knusser te maken in huis. De lampjes die ik dan nog heb hangen, zorgen op deze manier toch net voor wat meer sfeer. Veel mensen denken dat zelfzorg zeker in het nieuwe jaar te maken heeft met veranderingen aan zichzelf en dingen die de buitenwereld aan hen beoordeeld, maar eerlijk gezegd denk ik dat je je beter kunt focussen op je gedrag, je omgeving en waar jij je comfortabel bij voelt.
De maatschappij kan zo veel eisen en wensen stellen of een beeld geven waar anderen zich aan kunnen perfectioneren, maar als dat niet past in jouw leefstijl en als je je dan niet jezelf meer voelt, moet je je afvragen of het het waard is om je leven erop aan te passen. Warmte, comfort en lief zijn voor jezelf, zeker tijdens de donkere dagen en het begin van het jaar, zijn de belangrijkste bouwstenen om de rest van het jaar op te kunnen teren.
“People don’t notice whether it’s winter or summer when they’re happy.”
Reactie plaatsen
Reacties