Als je een eetstoornis hebt, voornamelijk bij Anorexia Nervosa, en je staat aan het begin van een herstelproject ervaar je vaak een snelle stijging in gewicht. Een stijging die in rap tempo gaat en daarnaast ook nog eens bij een hoeveelheid en inname aan voeding die niet eens overeenkomt met wat een 'gezond' persoon nodig heeft om dagelijks fatsoenlijk te functioneren. Alle alarmbellen gaan rinkelen, de eetstoornis begint te roepen dat je moet stoppen met het oppakken en opbouwen van een eetpatroon en de angst slaat toe. Je metabolisme is helemaal naar de knoppen en nu zul jij juist diegene zijn die altijd in restrictie moet leven, omdat je anders aankomt. Jouw lichaam zal niet kunnen herstellen en werken zoals het hoort. Je zult altijd op je hoede moeten zijn voor wat je eet en nooit eens iets lekkers kunnen nemen of uit de bocht kunnen schieten. Aankomen in gewicht zal dan altijd het gevolg zijn...
Stop even met dit te denken..Nee, jouw lijf is geen uitzondering. En natuurlijk, uitzonderingen lopen overal op de wereld rond, maar voor 90% van de mensen die met een eetstoornis dit traject ingaan, geldt dit niet.
Wat er eigenlijk aan de hand is, is het feit dat je lichaam zich door de ondervoeding en het onregelmatige eetpatroon naar de reservestand heeft overgeschakeld. Dit wilt zeggen dat er te weinig energie is om meer uit je dag te halen dan enkel voor je lichaam te zorgen. Echter, je vraagt vaak te veel van jezelf, beweegt overmatig, compenseert en eet te weinig, waardoor je lichaam genoodzaakt is om ergens anders energie uit te gaan halen. Spieren en organen in dit geval. Door het slechte zorgen voor je gezondheid, gaat je lichaam zichzelf aantasten, opeten. Het breekt het fundament af van je bestaan.
Wanneer je dan een hersteltraject ingaat en weer gaat leren eten, zal je lichaam hier ontzettend blij mee zijn. "Ja, energie om weer alles op te kunnen bouwen!", zal het roepen. Gevolg is dat in redelijk rap tempo je vochthuishouding weer wordt aangevuld, je spieren zich gaan herstellen, je maag en darmen zich weer vullen en ook je metabolisme weer op gang komt. Op de weegschaal kan dit er heel schokkend uitzien als je een eetstoornis hebt, omdat je gewichtsstijging hierdoor in een korte tijd met kilo's tegelijk omhoog kan schieten.
Nee, dit gebeurt niet enkel bij jou. Dit is een logisch fenomeen en begrijpelijke reactie van het lichaam.
Mentaal is dit vaak heel moeilijk te behappen. Zeker als je opgenomen bent en een bepaalde gewichtsmarge krijgt gesteld. Je gaat je eraan vastklinken en het zal hard binnenkomen als je lijf zich hier niet aan houdt en de 'grens' overschrijdt. Je bent bang dat het aankomen nooit zal stoppen.
Toch is dit wel wat er op een gegeven moment gaat gebeuren. Ja, ook bij jou. Het lastige is alleen dat je je eetpatroon moet blijven opbouwen en ontwikkelen, ook al kom je aan. Het aankomen is een herstelproces van je lichaam en wanneer je je eten niet uitbreidt, zul je zien dat je óók blijft aankomen. Alleen het feit al dát je beter eet, geeft een signaaltje aan je lichaam dat het alles moet vasthouden om de schade van de afgelopen tijd weer te kunnen herstellen.
Na een poos weer een regelmatig en gezonder eetpatroon te volgen, zal je lijf kunnen vertrouwen dat het voldoende energie binnen krijgt. Niet alleen om je lijf op orde te houden, maar misschien ook nog wat om in het dagelijkse leven extra dingetjes te kunnen doen. Denk aan een lange wandeling of een middagje winkelen. Het is zo belangrijk dat je volhoudt goed te eten en door de angst van het aankomen heen gaat, omdat je anders blijft vastzitten in het jojo-effect van de eetstoornis. Aankomen, vanuit angst in restrictie leven, afvallen, je lijf afbreken en dan misschien weer in opname en van voren af aan beginnen.
Al met al is het hele snelle aankomen in het begin van je hersteltraject echt niet iets wat enkel jou overkomt. Dit gebeurt in 90% van de gevallen en is een natuurlijke reactie van het lichaam op de afbraak die het heeft gehad. Het stopt, echt, maar je moet tegen de gedachtes en gedragingen van de eetstoornis in blijven gaan. Het voelt zo slecht om meer te gaan eten, je hoofd gilt alleen maar dat je een vet varken zult worden. Het enige wat je kunt doen is die dwang van restrictie een enorme optater geven en wél toegeven aan de vraag van je lichaam. Gezond en ongezond eten, alles kan je op dit moment gebruiken. Zelfs de verzadigde vetten die in de heersende dieetcultuur zo veel mogelijk worden uitgesloten, zijn nu een helende aanvulling voor je lijf en geest. Je hebt het nodig, allemaal.
Aankomen op een intake van 1500 kcal of minder is niet 'normaal'. Pas wanneer je blijvend meer en voldoende gaat eten, krijgt je lichaam het signaal dat het weer energie kan gaan gebruiken om zichzelf te helen én in gang te zetten. Uit de reservestand komen. En dat betekent dat het voeding kan gebruiken en omzetten om organen en belangrijke gebieden intern te herstellen. Het gevolg is opslag van deze stoffen, wat je terugziet op de weegschaal. Echter, het is géén aankomen in de zin waar de eetstoornis het over heeft : vet, maar herstellen in je vochthuishouding, spieren, orgaanbescherming en vergeet je maag-, darm- en blaasinhoud niet!
Wees dus niet ongerust dat jij de enige bent die zal blijven aankomen tot in het oneindige, dat je een vetzak wordt en nooit meer iets lekkers kunt eten zonder je er schuldig over te voelen. Dit stadium is een resetmoment voor je lichaam, het opbouwmoment naar het nulniveau. Hier vanuit kan het weer redelijk goed functioneren en alles intern laten draaien. Pas daar vandaan kun je gaan aankomen in gewicht en geloof me, dat gaat alles bij elkaar toch een heel stuk lastiger dan je denkt. Ook in tempo.
Take care en gebruik afleiding, gesprekken en lichtpuntjes om je door de angst van deze fase heen te leiden.
Reactie plaatsen
Reacties